درحيرتم كه در واقعيت، انسانها به دنبال ارتقاء وضعيت خود مي باشند وليكن در حقيقت يكسره نزول و سقوط خود را رقم مي زنند. آنها يا خوابند و يا خود را به خواب زده اند؛بيداران رستگارند. انسان بيدار (واقعيت با چشم سر قابل ديدن است و رويكردي دنيوي دارد وليكن حقيقت فقط با چشم دل هويدا مي گردد و جاودانست.)آيه 42 سوره زمر:اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حينَ مَوْتِها وَ الَّتي لَمْ تَمُتْ في مَنامِها؛خداست كه در هنگام مرگ جان ها را مي گيرد و آن كسي كه در هنگام خواب مرگش فرا نرسيده نيز روحش را مي گيرد.به اين ترتيب « خواب » برادر « مرگ » است و شكل ضعيفي از آن، چرا كه روابط روح و جسم به هنگام خواب به حداقل مي رسد . بسياري از پيوندهاي اين دو قطع مي شود.ادامه آيه مي فرمايد: فَيُمْسِكُ الَّتي قَضى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَ يُرْسِلُ الْأُخْرى إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُون؛ارواح كساني را كه فرمان مرگ آن ها را صادر كرده نگه مي دارد ( به گونه اي كه هرگز از خواب بيدار نمي شوند) . ارواح ديگري را كه فرمان ادامه حيات شان داده، به بدن هايشان باز مي گردد تا مرگ حتمي آنان فرا رسد. آري در اين مسئله آيات و نشانه هاي روشني ( از قدرت خدا) است
براي كساني كه تفكر مي كنند.از اين آيه برداشت مي شود كه:انسان تركيبي است از روح و جسم . روح گوهري است غير مادي كه ارتباط آن با جسم، مايه نور و حيات آن است. همچنين به هنگام مرگ و خواب، خداوند اين رابطه را به عالم ارواح مي برد، اما قطع ارتباط روح و جسم هنگام خواب چنان نيست كه رابطه به كلي قطع شود. بنابراين، روح نسبت به بدن داراي سه حالت است:اول ارتباط تمام (حالت حيات و بيداري(دوم ارتباط ناقص (حالت خواب(سوم، قطع ارتباط به همه براي هم نه براي من...
ادامه مطلبما را در سایت همه براي هم نه براي من دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : jafarzadehchemeha بازدید : 21 تاريخ : جمعه 11 اسفند 1402 ساعت: 16:23